Εδώ και μερικές εβδομάδες, όπως θα ξέρεις αν με ακολουθείς στα social media, έφτασε στα χέρια μου το βιβλίο της Gretchen Hirsch, Gertie Sews Vintage Casual και ανυπομονούσα να ράψω κάτι από αυτό. Συγκεκριμένα ήθελα να δοκιμάσω το Wrap Dress για το οποίο είχα αγοράσει ύφασμα αρκετό καιρό τώρα. Μου άρεσε η Vintage διάθεσή του και το γεγονός ότι είναι κολακευτικό για όλες τις σιλουέτες. Την Κυριακή λοιπόν που μας πέρασε, ήμασταν καλεσμένοι στα γενέθλια του κουμπάρου μας (Χρόνια πολλά Θανάση!) και βρήκα την ευκαιρία να το ράψω και να το φορέσω 🙂 . Οι αγαπημένες μου Skeputin και Pelagie de Paris μου λένε ότι έχω εθιστεί και ψάχνω λόγους για να ράψω. Πόσο δίκιο έχουν! Κάθε φορά που “κυκλοφορώ” ένα ρούχο που έραψα, αντί για ένα ρούχο που αγόρασα νιώθω υπέροχα. Αισθάνομαι πιο κοντά στον στόχο μου, που είναι να φοράω αποκλειστικά ρούχα που έχω φτιάξει εγώ. Προς το παρόν βέβαια δεν έχω πολλά casual ρούχα ραμμένα από εμένα, αλλά σιγά-σιγά ελπίζω να αποκτήσω περισσότερα.
Το ύφασμα που χρησιμοποίησα είναι βισκόζη, πολύ ελαφριά, δροσερή και αέρινη. Έχει διαφορετική αίσθηση από τις άλλες που έχω χρησιμοποιήσει. Είναι πιο λεία και γυαλιστερή, με αποτέλεσμα να κάνει το ρούχο λίγο πιο επίσημο. Ήταν πολύ εύκολη στο ράψιμο και δεν γλιστρούσε, κάτι που με χαροποίησε ιδιαίτερα γιατί δεν άντεχα νέες περιπέτειες με ατίθασα υφάσματα! Το πατρόν στεκόταν σωστά στο σώμα μου και δεν χρειαζόταν τροποποιήσεις (όχι ότι αν χρειαζόταν ήξερα να τις κάνω, αλλά λέμε τώρα). Το μόνο πρόβλημα που είχα, ήταν στα μανίκια. Δεν ξέρω αν έχω μεγάλα μπράτσα αναλογικά με το σώμα μου, γιατί το έχω ξαναπάθει αυτό, αλλά τα μανίκια μου περιόριζαν λίγο τις κινήσεις. Όχι όμως σε βαθμό που να μου προκαλούν πρόβλημα ή να νιώθω δυσφορία.
Οι οδηγίες ραψίματος με δυσκόλεψαν λίγο, όχι γιατί δεν ήταν καλές, απλώς η δομή του βιβλίου είναι κάπως άβολη κατά το ράψιμο. Έχω γίνει λίγο κακομαθημένη και έχω συνηθίσει οι οδηγίες για κάθε ρούχο που ράβω να είναι αναλυτικά γραμμένες και στη σειρά. Στο βιβλίο αυτό, υπάρχουν κάποια πολύ αναλυτικά μαθήματα στα πρώτα κεφάλαια και όταν φτάνεις στις οδηγίες για το εκάστοτε πατρόν, σε παραπέμπει στα μαθήματα των πρώτων κεφαλαίων. Αυτό το μπρος πίσω που σε αναγκάζει να κάνεις, το βρήκα πολύ κουραστικό με αποτέλεσμα να το ράψω μόνη μου, κάνοντας τα πράγματα όπως τα ξέρω. Εξάλλου, το πατρόν δεν ήταν καθόλου δύσκολο. Το πάνω μέρος έχει σαν δυσκολία μόνο το κολάρο, ενώ η φούστα είναι πολύ απλή και έχει μόνο μια σούρα. Μου πήρε όμως χρόνο για να το φτιάξω, γιατί είχε πολλά κομμάτια που έπρεπε να ενωθούν, ήταν εν ολίγοις εύκολο αλλά μπελαλίδικο.
Το πατρόν σου δίνει την επιλογή να το κάνεις με τσέπες και φυσικά τις πρόσθεσα. Λατρεύω τα φορέματα με τσέπες! Εκτός του ότι πολλες φορές δεν ξέρω τί να κάνω με τα χέρια μου όταν είμαι μέσα σε ένα φόρεμα, είναι πολύ πρακτικές. Βάζω τις λιχουδιές του σκυλάκου μου και ό, τι άλλο μικρό χρειάζομαι σε μια έξοδο.
Πρόκειται για ένα πολύ όμορφο πατρόν και πολύ άνετο. Αισθάνεσαι πολύ chic μέσα σ’αυτό χωρίς να είσαι πολύ καλοντυμένη. Ήταν μια όμορφη βραδιά με φίλους και το φορεματάκι μου! Εσύ τί αφορμές βρίσκεις για να ράψεις καινούργια ρουχαλάκια; Περιμένω να διαβάσω στα σχόλια γιατί ψάχνω συνενόχους στον εθισμό μου! 😀
Καλές δημιουργίες!
acornkiss
ΥΓ: Το ύφασμα, το αγόρασα από τα υφάσματα Τsagrinos.gr και το βιβλίο μου το πήρε δώρο η κουνιαδούλα μου από εδώ.
Περιμένουμε με αγωνία να δούμε τι θα ράψεις για τις 9 Αυγούστου, Παγκόσμια μέρα Ιθαγενών! (fun fuct, μέχρι τα 15 νόμιζα ότι Ιθαγενείς σημαίνει κανίβαλοι, αφού έτρωγαν τους πάντες εκτός από των Γιωρίκα που τους ξεγέλαγε πάντα). Αν δεν έχεις έμπνευση τότε δε πειράζει, στις 11 γιορτάζει ο Εύπλους και ίσως σου έχει μείνει λίγο από το μπλε ύφασμα με τις άγκυρες;;; Θα γινόνταν και ωραία θεματική ενότητα στο μπλογκ!
Πέρα από την πλάκα όμως γεια στα χέρια σου, φτου φτου σκόρδα μια κούκλα είσαι!
LikeLike
χαχαχαχχαχα!!!! Κορίτσι μου!!! Γελάω μόνη μου!!!! ♥♥♥ Σε ευχαριστώ πολύ και για τα καλά λόγια και για τις ευφάνταστες ιδέες!!!!
LikeLike