Κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα στο σπίτι μας, βγάζουμε μία οικογενειακή φωτογραφία και τη στέλνουμε στους φίλους μας με ευχές. Είναι ένας τρόπος να νιώσουμε λίγο royalties βρε παιδί μου! Βασικά είναι μια καλή ευκαιρία για να ρίξουμε πολύ γέλιο και να υλοποιήσουμε χαζά concepts. Τα προηγούμενα χρόνια, στη φωτογραφία ήμαστε εγώ, ο Θοδωρής και ο Άλαν. Φέτος έχει προστεθεί στην οικογένειά μας και ο Φριξάκος, αυτός ο μικρός τύραννος που έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή μας και κατέστρεψε την ηρεμία και τη γαλήνη του Αλανάκου (αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία που θα στην πω κάποια στιγμή).
Όπως ανέφερα παραπάνω, κάθε χρόνο έχουμε ένα concept (το οποίο μόνο εμείς καταλαβαίνουμε). Φέτος η ιδέα στην οποία όλοι συμφωνήσαμε ήταν να φοράμε φιογκάκια που θα έφτιαχνα εγώ, για να αξιοποιήσουμε και τις ραπτικές μου ικανότητες. Μετά από πολύ ψάξιμο και πειραματισμό, κατέληξα ότι ο τρόπος που σου δείχνω παρακάτω, είναι ο ιδανικός για φιογκάκια “γεμάτα” και με ωραίο φινίρισμα.
Έφτιαξα δύο μεγέθη φιόγκων, ένα μικρό για τον Φρίξο και ένα μεγάλο για εμάς τους υπολοίπους. Το πατρόν για τον μεγάλο, μου δίνει έναν φιόγκο 10,5cm x 5,5cm και το πατρόν για τον μικρό, 7cm x 4,5cm. Το μικρό τετραγωνάκι από κάτω, είναι η λωρίδα που μπαίνει στη μέση για να δώσει την αίσθηση του κόμπου. Με βάση το πατρόν αυτό, κόβω τα κομμάτια στο ύφασμά μου.
Ξεκινάω με το κύριο κομμάτι του φιόγκου μου που είναι 23cm x 14cm (αν φτιάχνεις τον μεγάλο) ή 16cm x 12cm (αν φτιάχνεις τον μικρό). Το διπλώνω ενώνοντας τις δύο μεγάλες πλευρές του υφάσματος και στερεώνω με καρφίτσες.
Πηγαίνω στην ραπτομηχανή μου και ράβω με ευθείο γαζί έχοντας για περιθώριο ραφής 0,5cm.
Σιδερώνω με τις ραφές ανοιχτές και γυρίζω το μέσα-έξω για να μην φαίνονται. Η ραφή θα πρέπει να είναι στο κέντρο, όπως φαίνεται στις φωτό και όχι σε κάποια άκρη.
Έχοντας το ύφασμά μου με την ραφή να τη βλέπω, διπλώνω τις μικρές άκρες προς το κέντρο, κάνοντάς τις να πατάνε η μία την άλλη. Με βελόνα και κλωστή, κάνω στο χέρι μια αραιή ραφή στο κέντρο που περνάει όλα τα επίπεδα του υφάσματος και κρατάει ενωμένες τις δύο άκρες που είναι η μία πάνω στην άλλη. Σουρώνω το ύφασμα τραβώντας την κλωστή και τυλίγω γύρω από το ύφασμα για να δώσω το σχήμα του φιόγκου. Αφήνω στην άκρη αυτό που έφτιαξα.
Παίρνω το μικρό κομμάτι (6cm x 5cm), από το οποίο θα φτιάξω την λωρίδα που θα παριστάνει τον κόμπο του φιόγκου. Διπλώνω τις μεγάλες πλευρές προς το κέντρο και σιδερώνω. Διπλώνω ξανά στη μέση, ώστε να έχω αυτό που βλέπω στην φωτό από πάνω.
Πηγαίνω στη ραπτομηχανή μου και ράβω κατά μήκος των δύο μεγάλων πλευρών. Ράβω όσο το δυνατόν πιο κοντά στην άκρη.
Παίρνω τη λωρίδα μου και ράβω μαζί τις δύο άκρες περίπου στο 1cm. Γυρίζω τη ραφή προς τα μέσα και έχω το αποτέλεσμα που βλέπεις από πάνω.
Παίρνω την λωρίδα μου, που τώρα πια είναι κύλινδρος και την περνάω στον φιόγκο μου. Περνάω πρώτα την μία γωνία γιατί έτσι είναι πιο εύκολο καιιιιιιι…
έτοιμα τα φιογκάκια μου! Έβαλα λαστιχάκι σε αυτά που είναι για τα ζωάκια μου γιατί θέλω αν πιαστεί κάπου να βγαίνει εύκολα. Στα δικά μας πέρασα μία παραμάνα.
Ελπίζω να σου άρεσε το tutorial και να ήταν κατανοητό. Εμένα με δυσκόλεψε ιδιαίτερα η γραφή του και κατάλαβα ότι όσο πιο απλό είναι αυτό που θες να περιγράψεις, τόσο πιο δύσκολο είναι να βρεις τις λέξεις. Εσύ βγάζεις οικογενειακή φωτογραφία τα Χριστούγεννα; Περιμένω τα σχόλια, τις παρατηρήσεις σου και φυσικά, αν το δοκιμάσεις, τις φωτογραφίες σου!!!
Καλές δημιουργίες!
acornkiss
Πολύ μου αρέσει η ιδέα της οικογενειακής φωτογράφισης, ειδικά αν είστε όλοι ασορτί!Επίσης πιστεύω ότι ο Φρίξος είναι κουκλάκι ζωγραφιστό (ᵔᴥᵔ)
LikeLiked by 1 person
Έχει πολλή πλάκα η διαδικασία! Συνήθως δεν είμαστε ασορτί, αλλά τύπου ο ένας φοράει καλοκαιρινά και ο άλλος σούπερ χειμωνιάτικα, ή θαγκ λάιφ πόζες και τέτοια. Φέτος πρώτη φορά θα δοκιμάσουμε κάτι όντως θεματικό. 😀
LikeLiked by 1 person
τέλεια!!!!
LikeLike