10 πράγματα που έμαθα, ράβοντας με ελαστικά υφάσματα. (για αρχάριους ♥)

Μπορεί στο τελευταίο μου ραπτικό εγχείρημα να μην τα πήγα και πολύ καλά, είχα όμως ένα σερί επιτυχιών με τα ελαστικά υφάσματα που έραψα και στα οποία ήμουν εντελώς άπειρη. Φυσικά σε αυτό με βοήθησε το ατελείωτο ψάξιμο συμβουλών, τα πατρόν μου που είχαν καταπληκτικές οδηγίες επικεντρωμένες σε άτομα που δεν έχουν ξαναράψει με ελαστικό ύφασμα και δύο υπέροχα βιβλία: το Gertie Sews Vintage Casual και το A Beginner’s Guide to Sewing with Knitted Fabrics που θα σου παρουσιάσω σύντομα! Σε αυτό το post, θα μοιραστώ μαζί σου τα 10 πιο σημαντικά πράγματα που έμαθα και που ίσως σου φανούν χρήσιμα στα πρώτα σου βήματα με ελαστικό ύφασμα.

 

Η τσάκιση δεν είναι παράλληλη στην ούγια.

Η τσάκιση είναι παράλληλη στην ούγια.

Πώς βρίσκω το ίσιο του υφάσματος. Ήδη θα γνωρίζεις τί είναι η ούγια, αν έχεις ράψει με σταθερά υφάσματα και ήδη θα γνωρίζεις πόσο σημαντικό είναι για το ρούχο που θα ράψουμε να κόβουμε παράλληλα σε αυτήν (εκτός εάν το πατρόν μας ζητάει κάτι άλλο). Αν το πατρόν κοπεί στραβά στην ούγια, το αποτέλεσμα θα είναι το ρούχο να τραβάει διαγώνια και να μη στέκεται σωστά στο σώμα μας. Επειδή τα ελαστικά δεν έχουν την ξεκάθαρη ούγια που έχουν τα σταθερά υφάσματα, είναι λίιιιγο πιο δύσκολο να βρούμε το ίσιο του υφάσματος αλλά στην πραγματικότητα είναι η ίδια διαδικασία. Για να το βρεις, ενώνεις και πάλι τις δύο άκρες του υφάσματός σου όπως θα έκανες με το σταθερό ύφασμα και προσπαθείς να βρεις το σημείο που η τσάκιση δε θα σακουλιάζει, αλλά θα στέκεται ευθύγραμμη.

Βελόνα για ελαστικά υφάσματα. Ίσως θα το γνωρίζεις ήδη, αλλά πρέπει να το αναφέρω. Όλες οι βελόνες ραπτομηχανής δεν είναι ίδιες και ακόμη και αυτές που ονομάζονται universal, δεν κάνουν για όλα τα υφάσματα. Εκτός από το μέγεθος της βελόνας, σημαντικό ρόλο παίζει και η μύτη της. Όταν ράβεις με ελαστικά υφάσματα, χρειάζεσαι μία βελόνα με στρογγυλεμένη μύτη για να μην μαγκώνει στο ελαστικό ύφασμα και να μην σου παρουσιάζεται το φαινόμενο των χαμένων πόντων. Η βελόνα για ελαστικά υφάσματα καλύπτει ακριβώς αυτή την ανάγκη με τη στρογγυλή μυτούλα της.

Με τί σημαδεύω. Θα διαπιστώσεις ότι το σημάδεμα με το κλασικό σαπουνάκι ή μολυβάκι είναι σχεδόν αδύνατο σε ένα ελαστικό ύφασμα. Η δύναμη που ασκείται σε αυτό το κάνει να τραβάει και το σημάδεμα ξεφεύγει αρκετά από το επιθυμητό. Τη λύση σε αυτό το πρόβλημα μου έδωσε το σαπουνάκι με τη ροδελίτσα! Δεν τραβάει και κυλάει τέλεια επάνω στο ελαστικό ύφασμα παρέχοντας μεγάλη ακρίβεια.

Με τί κόβω το πατρόν. Μερικά ελαστικά υφάσματα, όπως η ποντεστόφα(ή ποντοστόφα), μπορούν να κοπούν εύκολα με το κανονικό ψαλίδι. Πιο λεπτά και με μεγαλύτερη ελαστικότητα υφάσματα όμως, θα κοπούν λάθος με αυτόν το τρόπο. Το ψαλίδι κάνει το κάτω ύφασμα να σηκώνεται και να τραβιέται με αποτέλεσμα να βγαίνει μικρότερο από το πάνω. Η λύση σε αυτό είναι οι στρογγυλοί κόφτες υφασμάτων. Θέλουν κάποια εξάσκηση και είναι λίγο δύσκολοι στις γωνίες (εκεί ίσως χρειαστεί η βοήθεια ψαλιδιού) αλλά στις μεγάλες ευθείες και καμπύλες κάνουν θαύματα. Επίσης χρειάζονται ειδική επιφάνεια κοπής. Ένας κόφτης 45mm καλύπτει τις περισσότερες ανάγκες.

Προσέχω όταν κόβω το πατρόν, να μην πέφτει ύφασμα από την επιφάνεια κοπής μου, γιατί το βάρος του τεντώνει το ύφασμα που είναι στο τραπέζι με αποτέλεσμα να κοπεί λάθος (θα είναι μικρότερο όταν επανέλθει στη φυσική του κατάσταση). Ό,τι δε χωράει στο τραπέζι, είτε το κρατάω διπλωμένο πάνω στο τραπέζι είτε το τοποθετώ στην πλάτη μιας καρέκλας με προσοχή.

Άκρες που γυρίζουν.

Οι άκρες δε γυρίζουν πια!

Άκρες που γυρίζουν. Κάποια ελαστικά υφάσματα, έχουν πολύυυ γυριστές άκρες. Μέχρι στιγμής δε μου είχε τύχει σε μεγάλη έκταση, αλλά τελευταία χρησιμοποιώ ένα μακό ύφασμα που γυρνάει σαν τρελό! Υπάρχουν πολλά γιατροσόφια για αυτό αλλά σε ένα από τα βιβλία μου, βρήκα την πιο τέλεια λύση. Αν τοποθετήσεις τις καρφίτσες σου διαγώνια στην άκρη του υφάσματος, οι άκρες δεν γυρίζουν πια! Τέλειο; Οι καρφίτσες θα πρέπει να είναι λίγο μακριές, γιατί αν είναι κοντές γυρίζουν μαζί με το ύφασμα.

Πώς ρυθμίζω τη μηχανή. Έχω δοκιμάσει πολλές βελονιές, ελαστικές, ζιγκ-ζαγκ τα πάντα (εκτός από κοπτοράπτη). Η ρύθμιση που με ικανοποιεί πιο πολύ από όλες, είναι το μικρούλι ζιγκ-ζαγκ με 1,5mm μήκος και 1mm φάρδος. Είναι σαν ευθεία βελονιά με ελαστικότητα. Δεν αφήνει κενά, δε φαίνεται τίποτα απ’ έξω, την λατρεύω!

Όταν ράβω, προσέχω να μην τραβάω το ύφασμα καθόλου. Πολλές φορές μάλιστα σχεδόν το σπρώχνω για να περάσει κάτω από το  ποδαράκι της μηχανής (σχεδόν, ανεπαίσθητα).

Δεν αφήνω το ρούχο να κρέμεται καθώς ράβω. Θα τραβιέται και θα έχει αυτό το κυματιστό εφέ στη ραφή, το “ράφλες” σαν τα πατατάκια. Προσωπικά βάζω τη ραπτομηχανή μου λίγο πιο μέσα και το ακουμπάω στο τραπέζι καθώς ράβω.

Ρυθμίζω την πίεση ποδιού. Άλλος ένας παράγοντας που συμβάλει στο “ράφλες” αποτέλεσμα είναι η μεγάλη πίεση στο πόδι της ραπτομηχανής. Για να το αποφύγω, τη χαλαρώνω και όλα θα κυλήσουν ομαλά πάνω από τα δοντάκια της.

Και κάτι τελευταίο, δε φοβάμαι. ‘Οταν δε φοβάμαι και δεν αγχώνομαι έχω περισσότερες πιθανότητες να τα καταφέρω!

Αυτά με δίδαξε η μικρή έως τώρα εμπειρία μου με ελαστικά υφάσματα. Ελπίζω αν τώρα ξεκινάς κι εσύ να ράβεις με αυτά, να σε βοηθήσουν. Αν έχεις επισημάνσεις, απορίες ή κάτι να μοιραστείς, περιμένω να το διαβάσω στα σχόλια!

Καλές δημιουργίες!

acornkiss