100 Χρόνια Ελληνικής Μόδας με την πιο γλυκιά παρέα! ♥

Σου έχω μιλήσει για την “Γλυκιά ραπτο-συμμορία” του Instagram; Έχω γράψει ένα άρθρο με τα αγαπημένα μου accounts αλλά χρειάζεται ενημέρωση αφού η παρέα όλο και μεγαλώνει! Ένα όμορφο σαββατιάτικο πρωινό του Δεκέμβρη, κανονίσαμε με μερικά από τα υπέροχα αυτά πλάσματα (με όσα μπορούσαν να έρθουν, την aida_k.t, την elpidasewing ,την kalhmasou1, την sewingadventure και την eleni_sews) και επισκεφθήκαμε την έκθεση για τα “100 Χρόνια Μόδας” που συνεχίζεται ακόμη στον Ελληνικό Κόσμο (και θα συνεχίζεται έως τις 2 Φεβρουαρίου εάν δεν απατώμαι). Ο “ιθύνων νους” (του οποίου η ταυτότητα θα παραμείνει κρυφή κατόπιν αιτήματός του) που διοργάνωσε τη συνάντησή μας ερχόταν για δεύτερη φορά και ο ενθουσιασμός που μου μετέφερε από την πρώτη επίσκεψη ήταν αρκετός για να πεισθώ πως θα ήταν μια υπέροχη εμπειρία. Εξάλλου, πόσο συχνά γίνονται τέτοιες εκθέσεις στην Αθήνα;

Στην είσοδο της έκθεσης μας καλωσόρισαν τα ’20s με πρώτο το φόρεμα που κοσμεί το εξώφυλλο τούτου του άρθρου. Στη συνέχεια ήρθε αυτό που βλέπεις επάνω αριστερά. Είναι τόσο αιθέριο και όμορφο που οι πρώτες λιποθυμίες από τον υπερβολικό ενθουσιασμό δεν άργησαν. Επιφωνήματα όπως “Α!”, “Πώ, πώ!”, “Καλά δεν το πιστεύω! Φανταστικό;” έδωσαν και πήραν.  Η συνέχεια της ιστορίας δε διαφέρει και πολύ…

Καλώς ήρθες στα 30’s! Και εδώ τα πράγματα είναι εξαιρετικά όμορφα με υπέροχα υφάσματα, τόσο αέρινα και χυτά που θες να τυλιχτείς μέσα τους και να ξεχυθείς σε ένα όμορφο καταπράσινο λιβάδι με ανεμώνες, γνωρίζοντας πως σε περιμένει ένα πλούσιο πικ-νικ λίγο παρακάτω.

Στα 40’s η κομψότητα απαιτεί διαφορετικό τοπίο, πιο αστικό θα λέγαμε. Όπως ίσως έχεις αντιληφθεί από τις μέχρι τώρα επιλογές μου, είναι η αγαπημένη μου 10ετία. Έχει μια φινέτσα, χωρίς υπερβολές που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μου. Αυτό το μαύρο φόρεμα ήθελα να το φορέσω και να φύγω! 😀

Και κοίτα τώρα που θα λατρέψω και τα 50’s! Όχι ότι δε μου αρέσουν, αλλά συνήθως δε με επηρεάζουν όταν επιλέγω ή δημιουργώ κάτι. Όμως αυτές οι υφές που δημιουργούν οι πλισέδες στο πρώτο φόρεμα δε σε κάνουν να αναφωνήσεις “Ιδιοφυές!” ; Φαντάσου το σε κίνηση, καθώς χορεύεις. Σε αυτήν τη δεκαετία εμφανίζεται δειλά-δειλά και η επιρροή του βουκολικού στυλ (δεν ξέρω αν το λένε έτσι, από το μυαλό μου το έβγαλα).

Προσγειωνόμαστε στα 60’s όπου το βουκολικό στυλ επηρεάζει ακόμη περισσότερο. Και είναι τόσο κομψά τα ρούχα που δημιουργούνται! Προσωπικά δεν είχα ξαναδεί ρούχα με επιρροές από την ελληνική παράδοση που θα ήθελα να φορέσω. Απορώ πώς δεν έχει αξιοποιηθεί αυτή η τάση σήμερα που το vintage στοιχείο είναι πολύ έντονο. Το μαύρο σύνολο  ειλικρινά, δεν το ποθείς; Αλλά και το παλτο-φόρεμα!

Και καθώς φτάνουμε στα 70’s, ο “ιθύνων νους” μας ενημερώνει για κάτι που αν δε μας το έλεγε δε θα το παρατηρούσαμε. Το μακρύ φόρεμα που βλέπεις αριστερά, δεν είναι ραμμένο με ένα ύφασμα που έχει τύπωμα. Τα σχέδιά του έχουν ραφτεί με μία τεχνική με “ένθετα σχέδια” όπως λέει και η περιγραφή, που χρησιμοποιούσε ο συγκεκριμένος οίκος. Μου έπεσε το σαγόνι! Μιλάμε για υπέροχη δουλειά!

Στα 80’s να σου πω την αλήθεια με ενθουσίασαν κυρίως τα ρούχα που είχαν ακόμη επιρροές από τα 70’s. Σόρρυ ρε 80’s, δε φταίτε εσείς, εγώ φταίω, αλήθεια! Με συγκλόνισε όμως πάλι το παλτο-φόρεμα με την υπέροχη γαλλική πένσα του που σπάνια βλέπουμε σήμερα.

Εδώ βλέπεις μερικές από τις δημιουργίες σχεδιαστών από το 2000 και μετά. Και τα τρία ένα κι ένα, τα αγάπησα το καθένα για διαφορετικό λόγο. Το πρώτο είναι του Άγγελου Μπράτη και το αγάπησα για το φουτουριστικό του στοιχείο που προέρχεται όμως από την παράδοση. Έχει συνδυάσει παρελθόν και μέλλον με έναν υπέροχο τρόπο! (θα μπορούσε να το φοράει η Rachael στο Blade Runner) Το δεύτερο, του Χρήστου Βελουδάκη, για τη μεγαλοπρέπειά του και που μου θύμισε την Ava Gardner  . Το τρίτο, της αξέχαστης Σοφίας Κοκοσαλάκη, για την υπέροχη τεχνική του με την χρήση των πιετών.

Μία κυρία που παρατηρούσε τον ενθουσιασμό μου, με πλησίασε και με ρώτησε: “Αν μπορούσες να πάρεις  μόνο ένα, ποιό θα διάλεγες;”. Δεν ξέρω γιατί ενώ μου άρεσε τόσο πολύ το μαύρο από τα 40’s η καρδιά μου λαχταρούσε αυτό που βλέπεις από πάνω. Είναι από την δεκαετία του 30 και εκ πρώτης όψεως ίσως δε σε συγκινήσει. Είναι από αυτά τα φορέματα που η ομορφιά τους είναι στις λεπτομέρειες και σου ξεδιπλώνεται αργά-αργά. Κάθε φορά που το κοιτάζεις ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο που σε ενθουσιάζει. Επίσης είναι άνετο και ξέρεις πως φορώντας το θα είσαι πάντα χαλαρή και ο εαυτός σου. Μοιάζει δηλαδή κάπως με τους ανθρώπους που εκτιμώ και θέλω να έχω γύρω μου!

Σου προτείνω να επισκεφτείς την έκθεση και να δεις αυτά και άλλα τόσα και ακόμη άλλα τόσα ρούχα που δε σου έδειξα! Αξίζει να δεις από κοντά τα υφάσματα, τις τεχνικές ραφής για τις οποίες δε σου μίλησα και έχουν πολύ ενδιαφέρον και να νιώσεις αυτό το ρίγος συγκίνησης που ένιωσα κι εγώ και που οι φωτογραφίες δε μπορούν να σου μεταδώσουν.

Ανυπομονώ να διαβάσω το σχόλιό σου και να μοιραστείς τις σκέψεις σου μαζί μου και αν επίσης έχεις επισκεφτεί την έκθεση τις εντυπώσεις σου! Ακόμη αν έχεις υπόψιν σου κάποια άλλη έκθεση με θέμα τη μόδα ή τη ραπτική ενημέρωσέ με σε παρακαλώ, είμαι σίγουρη πως θα θέλω να την επισκεφτώ!

Μέχρι την επόμενη φορά…

Καλές δημιουργίες!

acornkiss

ΥΓ1: Ευχαριστώ πολύ τα κορίτσια για την όμορφη παρέα και την υπέροχη εμπειρία που μοιραστήκαμε! ♥

ΥΓ2: Αυτό το άρθρο ΔΕΝ είναι χορηγούμενο

Advertisement